Ruiny gdzieÂś w dolinie

Tetsu - Pn sie 31, 2009 12:50 pm
Tetsu zrobiÂł nieostroÂżny krok tuÂż przy karczmie poÂśród mgieÂł. ZniknÂąÂł.
I pojawiÂł siĂŞ tutaj... W krainie martwych, tak to byÂła z pewnoÂściÂą kraina nieÂżywych. Wysokie strzeliste budynki ozdobione czaszkami i koÂściami. WitraÂże przedstawiajÂące mĂŞki grzeszników, a do tego przechodzÂące niÂżej na wpóÂł przegniÂłe postacie. On sam staÂł na którymÂś z piĂŞter starego klasztoru. SpojrzaÂł w górĂŞ. Nic nad nim siĂŞ nie znajdowaÂło, moÂże resztki dachu i stalowy prĂŞt z czaszkÂą zawieszonÂą na nim. On sam zaÂś staÂł na magicznym krĂŞgu sÂłuÂżÂącym do szybkiego przemieszczania siĂŞ dwoma miejscami. Ciekawe po co ktoÂś go stworzyÂł? MoÂże znajdzie tu jakieÂś wskazówki dla zaklĂŞĂŚ?
To Âładnie siĂŞ wpakowaÂłem... Pozostaje tylko zbadaĂŚ dlaczego krÂąg zadziaÂłaÂł. Tylko tak uda mnie siĂŞ powróciĂŚ... Chyba, Âże udam siĂŞ na piechotĂŞ, i bĂŞdĂŞ miaÂł szczĂŞÂście przetrwaĂŚ wÂśród tutejszych niebezpieczeĂąstw. Chwila Mag Doliny - Dolina UmarÂłych. Nie mówcie mi, Âże on stÂąd pochodzi.
TuÂż obok niego znajdowaÂł siĂŞ schody. A przy nich leÂżaÂł wór, z którego wysypywaÂły siĂŞ czarne kamienie... OczywiÂście, Âże byÂł to wĂŞgiel. Alchemik podszedÂł do wora i ostroÂżnie wyciÂągnÂąÂł nieco wĂŞgla. MoÂże noszenie ciÂągle ze sobÂą narzĂŞdzi do róÂżnych alchemicznych eksperymentów byÂło niewygodne ale w takiej sytuacji proch z pewnoÂściÂą moÂże siĂŞ przydaĂŚ. ZaczÂąÂł wiĂŞc przygotowywaĂŚ proch strzelniczy, kryjÂąc siĂŞ za resztkÂą Âściany.

Elendei - Pn sie 31, 2009 2:36 pm
GdzieÂś wÂśród starych ruin bÂłysnĂŞÂło zielone ÂświatÂło. Elendei wylÂądowaÂła na samym Âśrodku czegoÂś co kiedyÂś przypominaÂł dziedziniec. Nie byÂła juÂż naga, miaÂła na sobie ciemnozielona sukniĂŞ, siĂŞgajÂąca do kostek, a zgrabne i delikatne trzewiki chroniÂły jej stopy przed uszkodzeniami. RozejrzaÂła siĂŞ dokoÂła i westchnĂŞÂła ciĂŞÂżko. WÂłaÂściwie nie miaÂła pojĂŞcia co tutaj robi, przecieÂż chciaÂła przenieÂśĂŚ siĂŞ do Lasu Driad, wiĂŞc co do diabÂła robiÂła tutaj. WiedziaÂła gdzie jest znaÂła to miejsce z ksiÂąg, jednak nie miaÂła zamiaru nigdy siĂŞ tu znaleÂźĂŚ. StaÂła oszoÂłomiona na dziedziĂącu jakiegoÂś starego klasztoru, budynki wokóÂł niej byÂły przeraÂżajÂące. W kaÂżdej chwili mogÂła siĂŞ stÂąd teleportowaĂŚ, jednak jakaÂś siÂła ciÂągnĂŞÂła jÂą do jednego z budynków, kierowana ciekawoÂściÂą ruszyÂła w jego stronĂŞ.

Tetsu - Pn sie 31, 2009 6:14 pm
Tetsu akurat skoĂączyÂł przygotowywaĂŚ proch, wsypaÂł go do pojemnika i wstaÂł. Akurat wtedy rozbÂłysÂło zielone ÂświatÂło gdzieÂś w okolicy. To nie wróÂżyÂło niczego dobrego... OtworzyÂł wiĂŞc pojemnik z prochem i naÂładowaÂł muszkiet. Walka na dystans byÂła z pewnoÂściÂą bezpieczniejsza od stania tuÂż przed duchem i czekania aÂż ciebie coÂś rozszarpie.

Alchemik zszedÂł ostroÂżnie na dóÂł. PiĂŞtro byÂło puste przynajmniej na pierwszy rzut oka. Resztki schodów opieraÂły siĂŞ na starej kamiennej Âścianie, a reszta pomieszczenia byÂła caÂłkowicie pusta, no poza dziurÂą na lewo od schodów(tzn. jeÂśli schodzÂąc po schodach). Alchemik przeszedÂł przez dziurĂŞ i zobaczyÂł po swojej lewicy bibliotekĂŞ, a przed sobÂą schody. Akurat po nich wchodziÂło na wpóÂł gnijÂące ciaÂło mĂŞÂżczyzny ciÂągnÂąc za sobÂą worek z symbolem trójkÂąta z dwoma rogami u góry, przeciĂŞtego przez linie u doÂłu. Znak ten byÂł oczywiÂście jasny dla nawet poczÂątkujÂącego alchemika - znaczyÂł tyle co ÂżywioÂł ziemi. Tetsu dobyÂł miecza i ciÂąÂł trupa pewien ataku. Mimo to nieumarÂły obojĂŞtnie przeszedÂł koÂło niego. To jest gÂłupsze od tych osiÂłków. Alchemik zaÂśmiaÂł siĂŞ cicho.
Po schodach znowu coÂś szÂło. Tym razem byÂł to ubrany w pancerz szkielet z krótkim mieczem oraz zombie z wielkÂą siekierÂą. Tym razem byÂło pewne iÂż go zaatakujÂą. Tetsu szybko wziÂąÂł muszkiet i wycelowaÂł w gÂłowĂŞ gnijÂącego ciaÂła kobiety. WypaliÂł. CiaÂło bezwÂładnie osunĂŞÂło siĂŞ z schodów. A myÂślaÂłem, Âże wiedza o nieumarÂłych mnie siĂŞ nie przyda... Nie byÂło czasu przeÂładowywaĂŚ broni wiĂŞc siĂŞgnÂąÂł po miecz i skoczyÂł na szkielet starajÂąc siĂŞ wykorzystaĂŚ jego powolnoÂśĂŚ i otĂŞpiaÂłoÂśĂŚ. KoÂści lewego ramienia rozsypaÂły siĂŞ i spadÂły przez dziurĂŞ daleko w dóÂł. Z caÂłej siÂły kopnÂąÂł w czaszkĂŞ, pod sobÂą poczuÂł pĂŞkajÂąca koÂśĂŚ. Kolejne kopniĂŞcie zmiaÂżdÂżyÂło lewÂą nogĂŞ. Mimo to prawa rĂŞkÂą nieumarÂłego wciÂąÂż siĂŞ poruszaÂła w przeciwieĂąstwie do zombie. Alchemik odskoczyÂł i podniósÂł leÂżÂący koÂło niego kamieĂą. UpuÂściÂł go na pozostaÂłe ramiĂŞ trupa.
ZaÂładowaÂł jeszcze raz muszkiet. Celny strzaÂł mógÂł go uratowaĂŚ wiĂŞc gÂłupotÂą zostawienie pustej broni. ZszedÂł na dóÂł po zrujnowanych kamiennych schodach. SpojrzaÂł w dóÂł. Schody byÂły doÂśĂŚ dÂługie i z pewnoÂściÂą zszedÂłby z 3 piĂŞtra prĂŞdzej. ZerknÂąÂł przed siebie. WisiaÂły tam dwie platformy zawieszone na ciĂŞÂżkich pordzewiaÂłych ÂłaĂącuchach. MogÂłyby stanowiĂŚ doskonaÂłe miejsce dla strzelców. Dobrze, Âże sÂą puste...

Elendei - Cz wrz 03, 2009 9:30 pm
Elendei dotarÂła do drzwi jakiegoÂś budynku, powoli otworzyÂła je. W Âśrodku nie byÂło nikogo, na szczĂŞÂście. WeszÂła do Âśrodka. Po lewej stronie na Âścianie zauwaÂżyÂła na Âścianie dziwne znaki, podeszÂła do nich, delikatnie wyciÂągnĂŞÂła dÂłoĂą ku Âścianie. Nagle jakaÂś siÂła odrzuciÂła jÂą do tyÂłu. Elendei upadaÂła na podÂłogĂŞ z hukiem uderzajÂąc gÂłowÂą o posadzkĂŞ i tracÂąc przytomnoÂśĂŚ.

Tetsu - Cz wrz 10, 2009 3:00 pm
Tetsu usÂłyszaÂł huk z sÂąsiedniego budynku. Nie byÂł to odgÂłos zniszczenia budynku, prĂŞdzej jakbyÂś ktoÂś upadÂł. Bez wiĂŞkszego namysÂłu zbiegÂł po schodach i ujrzaÂł wejÂście do jedynego budynku który mógÂł byĂŚ ÂźródÂłem haÂłasu. MoÂże jest ktoÂś tam Âżywy. UjrzaÂł osobĂŞ wstajÂącÂą z ziemi. Kobieta byÂła piĂŞkna, ale nie byÂła w jego typie, mimo tego, Âże wiĂŞkszoÂśĂŚ mĂŞÂżczyzn bez wahania oddaÂłoby kilka lat Âżycia za... No wÂłaÂśnie. Alchemik wycelowaÂł muszkiet w jej kierunku. Taka piĂŞknoÂśĂŚ i Dolina UmarÂłych? CiĂŞÂżko w takich miejscach o zaufanie nieznajomej.

Elendei - Pt wrz 11, 2009 6:05 pm
Elendei powoli zaczynaÂła odzyskiwaĂŚ przytomnoÂśĂŚ. ChociaÂż przed oczami nadal migaÂły jej czarne plamy, postanowiÂła siĂŞ podnieÂśĂŚ, oparÂła dÂłoĂą o zimnÂą posadzkĂŞ w tym samym momencie zapiszczaÂła jak maÂłe zwierzÂątko wbijajÂąc sobie boleÂśnie w dÂłoĂą kawaÂłek starego metalu, którego nie zauwaÂżyÂła wczeÂśniej. Rana zdawaÂła siĂŞ byĂŚ doÂśĂŚ gÂłĂŞboka, dziewczyna wyciÂągnĂŞÂła metal sterczÂący z zakrwawionej dÂłoni. Krew spÂłynĂŞÂła strugÂą przez palce w dóÂł i uderzyÂła o ziemiĂŞ robiÂąc na niej krwawÂą plamĂŞ. Nagle do uszu dziewczyny dobiegÂł jakiÂś dÂźwiĂŞk. Kobieta poÂśpiesznie wstaÂła, a kiedy podniosÂła gÂłowĂŞ zobaczyÂła mĂŞÂżczyznĂŞ celujÂącego do niej z dziwnej broni, o której dotÂąd jedynie czytaÂła. W zamieszaniu jaki powstaÂł w jej gÂłowie zapomniaÂła o ranie na dÂłoni. OpuÂściÂła bezwÂładnie rĂŞce wzdÂłuÂż tuÂłowia, krew z rany sÂączyÂła siĂŞ powoli i wsiÂąkaÂła w jej sukniĂŞ. Dziewczyna byÂła zdezorientowana. Z poczÂątku sÂądziÂła Âże istota która do niej mierzy jest czymÂś nieumarÂłym, jednak po chwili zorientowaÂła siĂŞ Âże jest to najprawdopodobniej czÂłowiek. PostanowiÂła siĂŞ odezwaĂŚ.

- Je... jestem DriadÂą... - wykrztusiÂła z siebie, tak na prawdĂŞ nie wiedziaÂła co mówi - Nie rób mi proszĂŞ krzywdy, znalazÂłam siĂŞ tutaj przypadkiem... - twarda i potĂŞÂżna Królowa staÂła teraz caÂłkiem bezbronna i otumaniona caÂłÂą sytuacjÂą, zdawaÂła siĂŞ byĂŚ raczej maÂłÂą i bezbronnÂą istotÂą niÂż kimÂś kto potrafi wÂładaĂŚ ogromnym ludem driad. MoÂże w rzeczywistoÂści wÂłaÂśnie taka byÂłÂą, jej matka zginĂŞÂła tak szybko, Elendei nie miaÂła zbyt wiele czasu by nauczyĂŚ siĂŞ byĂŚ wÂładczyniÂą, wÂłaÂśnie dlatego lubiÂła uciekaĂŚ od swoich obowiÂązków, w gÂłĂŞbi duszy byÂła wÂłaÂśnie taka, maÂła i bezbronna, to Âżycie zmusiÂła jÂą by byÂła kimÂś zupeÂłnie innym.

- ... przez przypadek otworzyÂłam zÂły portal.. i znalazÂłam siĂŞ tutaj... wÂłaÂściwie... nie wiem jak to siĂŞ staÂło - mówiÂła zupeÂłnie otumaniona, po upadku nadal krĂŞciÂło jej siĂŞ w gÂłowie, ale staraÂła siĂŞ zachowywaĂŚ racjonalne, choĂŚ nie zbyt jej to wychodziÂło.

Tetsu - N wrz 13, 2009 7:56 pm
-Hmm... DriadÂą... Zobaczy siĂŞ, zobaczy. - powiedziaÂł gÂłosem który caÂłkowicie zdradzaÂł nieufnoÂśĂŚ. Nigdy nie miaÂł okazji spotkaĂŚ siĂŞ z nieumarÂłymi, a sÂłyszaÂł, Âże wampiry czĂŞsto zwodziÂły innych udajÂąc ludzi, sÂłyszaÂł teÂż, Âże nie krwawiÂą, ale pogÂłoski nie sÂą zbyt wiarygodne. - ZÂły portal? To coÂś podobnie jak ja. Tylko wszedÂłem nie wiedzÂąc o nim. -
CofnÂąÂł siĂŞ kilka kroków i opuÂściÂł muszkiet, przypiÂąÂł go do plecaka, a jednÂą rĂŞkĂŞ poÂłoÂżyÂł na rĂŞkojeÂści miecza. Tak na wszelki wypadek.
- Jak siĂŞ zwiesz? I gdzie chciaÂłaÂś siĂŞ dostaĂŚ? - pytania moÂże byÂły niezbyt pasujÂące do tej sytuacji, ale gdyby to jakiÂś gÂłupszy nieumarÂły, zawsze pomogÂą go wykryĂŚ. RozglÂądnÂąÂł siĂŞ po sali, przed nim byÂły jakieÂś znaki, po jego prawej, zwykÂła kamienna, nadszarpniĂŞta czasem Âściana, po lewej podobnie, a za nim kamienne schody. Z góry dobywaÂły siĂŞ ciche odgÂłosy pracy maszyn. Nagle przez drzwi wszedÂł nieumarÂły ciÂągnÂąc worek z wĂŞglem.
Alchemik odruchowo odskoczyÂł i wydobyÂł ostrzĂŞ.
- Uff, na szczĂŞÂście to tylko gÂłupie nieuzbrojone ciaÂło. Zaniesie wĂŞgiel i zejdzie i tyle. Zbyt durne by poinformowaĂŚ resztĂŞ.

Elendei - Pn wrz 14, 2009 11:46 am
Kiedy mĂŞÂżczyzna opuÂściÂł broĂą Elendei trochĂŞ sie uspokoiÂła, jednak ból w zranionej rĂŞce nadal zaĂŚmiewaÂł jej umysÂł. W takim miejscu nie byÂło niczego czym mogÂłaby uleczyĂŚ ranĂŞ. WestchneÂła cicho. Nie miaÂła ochoty tu byĂŚ, nie miaÂła pojĂŞcia dlaczego siĂŞ tu znalazÂła i co jÂą podkusiÂło by wejÂśĂŚ do budynku juÂż dawno powinna go opuÂściĂŚ.

- Nazywam siĂŞ Elendei, chciaÂłam przenieÂśĂŚ siĂŞ do mojego lasu, a znalazÂłam siĂŞ tutaj - mówiÂła juÂż spokojniej. - CoÂś przyciÂągnĂŞÂło mnie do tego miejsca, a kiedy zbliÂżyÂłam siĂŞ do Âściany z tymi runami, jakaÂś moc odrzuciÂła mnie i wylÂądowaÂłam na podÂłodze tracÂąc przytomnoÂśĂŚ. Kiedy siĂŞ obudziÂłam Ty juÂż tu byÂłeÂś. Nie mam broni, jak juz mówiÂłam jestem DriadÂą, Âżyje w zgodzie z naturÂą i w ogóle nie powinno mnie tu byĂŚ, a jednak jestem... PowiedziaÂłam Ci wszystko co chciaÂłeÂś wiedzieĂŚ i nawet wiĂŞcej. MoÂże teraz Ty powiesz mi kim jesteÂś? - dziewczyna skrzywiÂła siĂŞ kiedy poczuÂła pulsowanie w dÂłoni, zacisnĂŞÂła piĂŞÂśĂŚ, ale od tego ból jeszcze siĂŞ wzmógÂł.

Tetsu - Pn wrz 14, 2009 1:48 pm
CzÂłowiek zaczÂąÂł grzebaĂŚ w plecaku. WyciÂągnÂąÂł bandaÂż i podszedÂł do driady, uznajÂąc, Âże ryzyko nie jest duÂże.
-Jestem Tetsu. Alchemik poszukujÂący nowego nauczyciela, niegdyÂś ÂżoÂłnierz. OpanowaÂłem magiĂŞ ognia bardzo dobrze, znam teÂż MagiĂŞ pustki,a takÂże znam siĂŞ na zioÂłach i umiem opatrywaĂŚ rany. Co chyba teraz siĂŞ przyda. PokaÂż rĂŞkĂŞ. I nie zaciskaj jej, wbijesz sobie to jeszcze bardziej. -

PostaraÂł siĂŞ delikatnie usunÂąĂŚ kawaÂłek metalu. Po czym wziÂąÂł siĂŞ za zabandaÂżowanie rany. Nie wiedziaÂł jednak jak driady radzÂą sobie z takimi problemami jak zakaÂżenia ran, ale nie miaÂł niczego by odkaziĂŚ ranĂŞ.

Elendei - Wt wrz 15, 2009 3:20 pm
Dziewczyna wyciÂągnĂŞÂła krwawiÂącÂą dÂłoĂą ku czÂłowiekowi. Nie mogÂła teraz uÂżyĂŚ magii by uleczyĂŚ ranĂŞ, nie starczyÂło by jej energii na teleportacjĂŞ, a co za tym idzie na powrót do domu.

- Znam magiĂŞ ziemi, wody i Âżycia, jednak nie mogĂŞ jej uÂżyĂŚ by rana siĂŞ zabliÂźniÂła, to zabiera zbyt duÂżo energii, nie starczyÂło by mi jej na teleportacje. Trzeba siĂŞ stÂąd wynosiĂŚ i to jak najszybciej...

Tetsu - N wrz 20, 2009 7:22 pm
-BĂŞdzie bolaÂło.

WyciÂągnÂąÂł kawaÂłek metalu, który utkwiÂł specjalnie tak by usuniĂŞcie go byÂło bolesne. Bardziej zÂłoÂśliwe od ludzi sÂą tylko rzeczy martwe. Mimo precyzji, ostroÂżnoÂści i umiejĂŞtnoÂści alchemika raczej nic nie daÂło siĂŞ zrobiĂŚ w kwestii bólu. Driada kolejny raz zapiszczaÂła. No cóÂż trzeba byÂło nie zaciskaĂŚ dÂłoni WziÂąÂł siĂŞ za bandaÂżowanie dÂłoni.

-Wybacz. Mówisz, Âże masz za maÂło energii? To mamy maÂły problem. KulÂą ognia czy iluzjÂą chyba stÂąd siĂŞ nie wyniesiemy. ChociaÂż... W innym budynku byÂł krÂąg teleportacji. MoÂże uda siĂŞ jakoÂś go uruchomiĂŚ, jeÂśli daÂłabyÂś radĂŞ rozszyfrowaĂŚ podstawy jego dziaÂłania. Ja nie znam siĂŞ na magii przemieszczajÂącej.

WestchnÂąÂł cicho "Oby siĂŞ udaÂło."

Elendei - Śr wrz 23, 2009 10:52 am
Elendei westchnĂŞÂła cicho. Aura tego miejsca Âźle na niÂą dziaÂłaÂła.

- ÂŹle mnie zrozumiaÂłeÂś. Znam magiĂŞ Âżycia dziĂŞki której mogÂłabym uleczyĂŚ moja ranĂŞ, ale to zabiera wiele energii, gdybym to zrobiÂła nie starczyÂło by mi jej na teleportacjĂŞ. ChcĂŞ Ci powiedzieĂŚ, Âże mam na tyle energii by przenieÂśĂŚ nas oboje w jakieÂś bezpieczniejsze miejsce, mam tylko nadzieje Âże tym razem otworzy siĂŞ dobry portal. I... dziĂŞkuje za pomoc. WiĂŞc? wynosimy siĂŞ stÂąd?

Tetsu - Śr wrz 23, 2009 8:48 pm
-Aha. Chyba z wynoszeniem siĂŞ stÂąd to oczywiste, Âże nie zamierzam siedzieĂŚ tu ani chwili dÂłuÂżej. ChodÂźmy wiĂŞc.

PoczekaÂł na efekty zaklĂŞcia. Nie pytaÂł siĂŞ gdzie ma siĂŞ dostaĂŚ razem z niÂą. Dolina nie jest zbyt przyjaznym miejscem wiĂŞc lepiej byle dalej od niej uciec. Przynajmniej na razie. Potem moÂże tu wrócĂŞ, ale juÂż z paroma zabawkami. A wÂłaÂśnie muszĂŞ siĂŞ dostaĂŚ do ruin Nemerii... Jak mogÂłem o tym miejscu zapomnieĂŚ

Elendei - N wrz 27, 2009 3:57 pm
Elendei stanĂŞÂła przodem do Tetsu. Nie miaÂła zamiaru siedzieĂŚ tu ani chwili dÂłuÂżej. PodniosÂła do góry dÂłoĂą na której miaÂła pierÂścieĂą. Z jej ust wydobyÂło siĂŞ jakieÂś ciche zaklĂŞcie. Nagle z pierÂścienia trysnĂŞÂło jasne ÂświatÂło które ogarnĂŞÂło obie postacie. coÂś znów bÂłysnĂŞÂło kiedy ÂświatÂło znikÂło nie byÂło juÂż ani mĂŞÂżczyzny ani kobiety.

CiÂąg dalszy

0000_menu